หลักฐานเอกสาร # ๑
พระโมคลีบุตรเถระส่งพระภิกษุไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างแดน
หน้า ๕๖-๖๑ ได้ส่งพระมัชฌัตติกเภระ
ไปยังเมือง "กัสมีร" ใน "คันธารราษฎ์" (คันธารราฐ)
ซึ่งเป็นจุดหนึ่งที่ชาวอินเดียทึกทักเอาว่า เป็น Kashmir จึงระบุว่า คันธาระ
อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย แต่ไม่ดูบริบทว่า กัสมีร
เป็นเมืองที่อยู่ใกล้ทะเล และข้างล่างเป็นนาคพิภพ
หลักฐานเอกสาร # ๒
โดยบัญชาพระโมคลีดิสบุตรเถระ
พระมหินทเถระได้เดินทางไปฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในศรีลังกา และได้ตรัสบอกพระเจ้าเดวัมปิยทัสสีว่า
พระพุทธศาสนารุ่งเรืองในชมพูทวีป
หลักฐานเอกสาร # ๓
พระสังฆอมิตตาเถรี
ทรงนำกิ่งโพธิ์ไปประดิษฐาน
ณ ศรีลังกา โดยส่งไปทางเรือจากปาตาลีบุตร ส่วนพระเถรีเดินทางผ่านดงพระยาไฟ
หลักฐานเอกสาร
#
๔
พระพุทธโฆษาจารย์กับพระพุทธทัตไปแปลพระไตรปิฏก
จากภาษาสิงหลแล้วนำพระธาตุมาประดิษฐานไว้ในชมพูทวีป
หลักฐานเอกสาร
#
๕
ที่ประดิษฐานพระเขี้ยวแก้วทั้ง ๔ คือ ไตรทสปุระ
(ดาวดึงส์)
นาคพิภพ คันธารวิสัย
และเกาะลังกา (ไม่มีระบุว่า มีพระเขี้ยวแก้วอยู่ในเมืองจีน)
หลักฐานเอกสาร
#
๖
หลักฐานยืนยันว่า คำว่า "ปัฏฏนะ" หมายถึงท่าเรือ เช่น ท่าปัฏฏนะของปาตาลีบุตร
ซึ่งทำให้พวกอินเดียและฝรั่งทึกทักเอาว่า เมือง Patna
ของอินเดีย คือ ปาตาลีบุตร
#7หลักฐานเอกสาร
#
๗
ข้อความที่บ่งบอกชัดเจนว่า
สยามประเทศอยู่ในชมพูทวีป
|